27 Kasım2011 Pazar sabahı, Saat 09:30 da önceden konuşulduğu üzere Eskişehir'in eski saman pazarı bölgesi, geçmişten günümüze ışık tutan Odunpazarı' ndayız . Bahçeli kıraathanenin içersinde soba ile ısıtılan bölümde merakla fotoğraf çekeceğimiz aracı bekliyoruz.
Klasik bir araba bekliyoruz. Hayalimizde ki 1956 Model Ford 'u canlandırmaya ve internet sayfalarında görsellerine bakmaya 3 gün öncesinden başladık.
Sıcaklık -4° parçalı bulutlu bir hava ve Kasım ayı için yazdan kalma bir gökyüzü.... Bir telefon merakı hüzüne çeviriyor. Arayan araç sahibi; Kocaoğlan'ı çalıştıramıyordu.. sert gelmişti hava. Tekrar deneyeceklerini söylediler. Üşüyen ellerimiz değil her yerimiz buz kesmişti, ardından gelen bir telefon yine araç sahibinden idi Kocaoğlan çalışmıştı, direniyordu zamana ve tüm ağır şartlara rağmen.
Gelsin çaylar..
Sabırsızlıkla beklediğimiz an; havalı bir korna sesi, iri gövdesi, kromajlı kaplamaları ile pırıl pırıl bir "FORD CUSTOMLİNE" karşımızda.
Işıltılı gözlerle izledik büyülenmiştik. Detayları konuşmak üzere araç sahibi ile beraberiz, rahatlamıştık. Araç sahibi ile de ilk defa karşılaşıyoruz.
Adı bizde " FORD CUSTMLİNE 1956" idi Bayram beyde ise hüzünlü bir hikayesi.
Dinliyoruz..
Araç 1960-1970 yılları arasında Eskişehir ili Sivrihisar İlçesi Emniyet Müdürlüğün de Polis aracı olarak kullanıldı, görev süresinin sonun da ise İstikbalbağı köyünden İsmail Çetin aracı ihale ile satın aldı araç köye geçtikten sonra Sivrihisar ile köy arasında haftanın belirli günlerinde yolcu taşımacılığı yaptı. İsmail Çetin Almanya ya gidince araç köy de kaldı. Öyle böyle değil, 10 yıl köyde hiç kullanılmadan, toz, toprak, sap, saman içersinde. Camları kırıldı. Hatta tavuklar bile içersine yumurtluyordu, kullanılmaz hale geldi.10 senenin sonunda İsmail Çetin Almanya'dan dönüş yaptı. 1999 yılında Eskişehir sanayisinin eski ustalarından Elektirkçi Davut Bayram aracı 2800 marka satın aldı. Araç atıl hale geldiği için Eskişehir'e getirilecek kadar olan ilk bakım ve onarımı köyde yapıldı. Klasik araba tutkunu olan Davut Ustanın hayali aracı orijinal hali ile görmekti.Her bir parçasına kadar dağıtılacak olan zorlu bir sürece başladı. Davut usta, bütün parçaların temizliğini yaptı, eksik parçaları Ankara, İstanbul ve Bursa illerinden temin etti. Yurtdışından camların kalıplarını getirtip Bursa da döktürdü. motorunu ve tüm yürüyenlerini kendi elleri ile topladı tek tek...
Maddi durumu iyi olmasa da yürüyecekti bu araç. Hayali gerçekleşecekti. Çok büyük paralarda harcadı.
8 sene uğraştı, "Elektrikçi Davut Bayram" usta ve aracı toparladı. Hayalindeki gibi.. görmek istediği gibi. 2003 yılında tamamlanmıştı araç,
Yine 2003 yılı araç biteli "2" ay olmuş. Aylardan Eylül, İsmail Çetin Almanya ya gidip gelmişti yıllar önce Aracı onu bekliyordu her ne kadar da bıraktığı gibi olmasa da....
Davut usta Eşi ve oğluyla başka bir araç ile çıktığı yolculuktan bir daha geri dönemedi. 11 yaşında oğlu kaldı Volkan Bayram.
O göremedi, belki görüyordur bilinmez ama, araç Ustanın bıraktığı gibi. Sanki geleceği günü bekler gibi.
O günden bu güne araç trafikte kullanılmıyor. Yılda 2-3 kez çalıştırılıp bakımları yapılıyor. Volkan Bayram babasından kalan ve büyük emekler ile toplanan bu mirası iyi bir şekilde değerlendirmek istiyor.
Masadan kalkmak ve arabaya bakmak zor oldu ... Hüzünlü ve yumuşak bir dokunuş ile başladık çekime.
Yazı ve Fotoğraflar: Levent KENİR
No comments:
Post a Comment